Kralların Çarpışması- Kısım 1&2 / George R.R Martin | Kitap Yorumu

KRALLARIN ÇARPIŞMASI

Yazarı : George R.R Martin

Çevirmeni : Sibel Alaş

Seri : Buz ve Ateşin Şarkısı #2

Yayım Yılı : 1998

Türü : Fantastik

Puanım : 5/5

Krallar çarpıştığında tüm diyar titrer.

Yorum, kitabın içeriği hakkında bilgi içermemektedir.

İçiniz rahat olsun :)

Herkese merhaba!

Her an her şeyin yaşanabileceği şu zamanlarda, başıma bir şey gelmeden şuradaki listeyi tamamlamak istiyorum. Listeden devam etmeye karar verdim ve Yüzüklerin Efendisi üçlemesini bitirdikten sonra sıra Buz ve Ateşin Şarkısı Serisi'ne geldi.

Serinin dizi uyarlamasını başladığı zamandan beri hayranlıkla izliyorum. İlk sezon sona erdiğinde neler olacağını merak edip kitaplara başlamak istemiştim. Yine de seriye başlamaya dizi ikinci sezonu bitirdiğinde fırsatım oldu. İlk kitabı okuduktan sonra araya çok başka şeyler girdi – okul, sınavlar, ödevlerdi bunlar çok büyük ihtimalle.

Neyse, yani ilk kitabı okumamın üzerinden çok zaman geçti. Yine de ben şimdi seriye devam etmeden önce ilk kitabı okumaya gerek duymadım. Aslında bir tereddüt ettim ama geçtiğimiz ay izlemeyen biriyle diziye yeniden başlamıştım, bu yüzden olayları filan hatırladım iyice ki ilk kitap dizinin aynısıydı.

Kitap çok uzun olduğu için iki kısımdan oluşuyor. Yani kitabı ikiye bölmüşler. Ben hiç ara vermeden okumak istemiştim diğer yarıyı ama nedense bir mola verme ihtiyacı duydum. Çünkü ara vermeden okumaya devam etseydim eminim ki bir süre sonra okuma hızım düşecekti ve kitap çok uzun süre elimde sürünecekti. Bunun kitapla en ufak bir alakası yok, tek sebebi benim uzun kurgularda bir zaman sonra dikkatimi kaybetmem.

Yani kitabı ikiye ayırmaları benim için iyi oldu. Ama yine de kitapların arasının çok açılmaması gerektiğini düşünüyorum. İpin ucunu bir kaçırırsanız bir daha yakalayamazsınız bence. Tamam, yakalarsınız da, kıymetli vaktinize yazık olur.

Olaylar kaldığı yerden devam ediyor ama ben konusunu şöyle alıntılayayım, zira kitabın konusunu yazmaya kalkarsam işin içinden çıkamam;

Alev ve kan rengine bürünmüş bir kuyruklu yıldız, gökyüzünü baştan başa kaplamıştır. Ejdarha kayasının kadim kalesinden, Kışyarı'nın haşin topraklarına kadar korkunç bir keşmekeş hakimdir. Altı güç, Demir Taht'ı ve parçalanmış Yedi Krallık'ı ele geçirmek için kıyametvari bir savaşa hazırlanmaktadır. Gecenin karanlığında ölüler yürümekte, kardeş kardeşi katletmektedir. Bir akıl şovalyesi tehlike saçan büyücü bir kadını zehirlemek peşindedir. Bir prenses öksüz oğlan kılığında dolaşmakta, Ay Dağları'nın vahşi adamları yağma için inmektedir. Kardeş katli, zillet, simya ve kıyımla ilerleyen bu macerada zafer, kılıcı ve kanı en soğuk olanların dahi olabilir.

Diziyi izlerken devamlı "Bu dizi çok güzel." diye haykırıyordum ama kitapları okurken o duyguların iki katını yaşadığımı söyleyebilirim. Her ne kadar dizideki oyunculukları çok beğensem de kitapta karakterleri gerçekten kendime daha yakın hissettim. Duygularına tanık oldum ve diziyi izlerken çok da umurumda olmayan karakterler kitapta çok ilgimi çeken karakterler oldular. Örneğin Sansa ve Theon. 

Dizide Sansa'dan nefret ediyordum mesela; gerçekten hiçbir şey yapmadan her şey hakkında sızlanıyor gibi geliyordu bana. Ama kitapta onun gözünden anlatılan bölümleri okurken Sansa'ya gittikçe daha fazla sempati duymaya başladığımı fark ettim. Hatta çoğu zaman kendimi onun yerine koyduğum oldu. Sansa şu an gözümde çok çok farklı bir yerde.

Ya da mesela dizide Renly Baratheon çok da önemsediğim bir kişilik değildi. Benim için geri planda ve silik bir karakterdi. Buna rağmen kitaptaki Renly'i çok sevdim, hemen ısındım nedense. Esprili tavırları ve dürüstlüğü gerçekten çok hoşuma gitti ve sevdiğim karakterler arasına girdi Renly. Baratheon kardeşlerin en küçüğü olmasına rağmen, Stannis ve Robert'ın yanında en sevilesi Renly bence. 

Bölümler can sıkıcı uzunlukta değillerdi, her seferinde nasıl bittiklerini anlamıyordum. Bir daha o karakterin bakış açısına gelmek için insan devamlı okumak, kaldığı yerden devam etmek istiyor ve bu, söz konusu bu seri olduğunda, sonu olmayan bir döngü gibi. Bir bakmışsınız elinizdeki kitap bitivermiş ve siz daha fazlasını istiyorsunuz.

Herkes bu seride iyi ve kötünün olmadığını söylüyor. Aslında doğru, hiçbir karakter ne tamamen beyaz ne de tamamen siyah, tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi. Bu açıdan yazar karakterlerini çok gerçekçi yaratmış.

Bu konuda etkili olan bir başka unsur ise bence yazarın ilahi bir anlatımı seçmesi ve bizim hikayeyi her karakterin bakış açısından, duygu ve düşüncelerinden okuyor olmamız. Bu tarafsız bir anlatım sunuyor bizlere ve aslında bu durum seride haklı ve haksız tarafın kesin çizgilerle belirlenmesini zorlaştırıyor. Her okuduğumuz karakterde empati yapıyoruz çünkü, en azından benim başıma gelen bu.

Benim için tek ve en sinir bozucu mesele karakter bolluğu sanırım bu seride. Aslında kitaba kendimi kaptırınca çok da önemsemedim o kimmiş bu kimmiş diye çünkü zaten tanıyamadığım karakterlerin önemli ya da kalıcı karakterler olmadıklarını biliyordum. Yine de arada sırada kafa karışıklığına neden oldukları da bir gerçek.

Bu karakter çokluğunun gereksiz ya da sırf gösteriş olsun diye yapıldığını söyleyemem yine de. Aslında seriyi okurken görüyoruz ; insanları bırakın, her mekanın, her kalenin, her geçidin, her binanın bir arka planı var ve yazar kimi yerde üşenmeden bize aktarıyor bu öyküleri. Belki de ana olay örgüsüne bir etkisi yok bu hikayelerin ama bu ayrıntılar bize, George babanın ne kadar derin ve kendine özgü bir dünya inşa ettiğinin, adeta bir tarih yazdığını gösteriyor. Bunları bize aktarırken herhangi bir karakterin gözlerini değil de tanrısal bakış açısını kullandığı içinde her şeyi biliyor ve her şeyi olduğu gibi bize anlatmak istiyor.

Seriye devam edip etmemek konusunda çok kararsızdım ben. Sırf diziyi izlediğim için, kitapları okurken sıkılırım diye endişeleniyordum. Fakat diziyi takip etmemin hiçbir olumsuz etkisi olmadı benim açımdan. Hatta olaylar kafamda daha çok mantığa oturdu sanki.

Eğer siz de benim gibi diziyi izliyorsanız ve kitapları okuyup okumamak arasında gidip geliyorsanız, kesinlikle okuyun kitapları bence. Hiç beklemeyin.

Diziyi izlemiyorsanız, ki bunun sebebi etrafımdan sıkça duyduğuma göre dizinin çok popüler olması. Yani bazı insanlar herkesin izlediği bu diziyi izlemek istemiyor, ona karşı bir antipati geliştiriyor gördüğüm kadarıyla. Haklılar kendilerine göre çünkü son zamanlarda herkes izler oldu Game of Thrones'u. Ben eshotta bile dizinin muhabbetini duydum arkadaşlar. 

Neyse, işte böyle dizinin yorumlarından sıkılmış ve izlemek gibi bir planı olmayanlar kitapları yine de okusunlar. Kitaplar gerçekten, gerçekten harika.

Seriyi bir çırpıda okuyup bitirmek istemiyorum. Bildiğiniz gibi çok sevgili Bay Martin son kitabı hala bitirmemiş ve ben serinin çıkmış kitaplarının bitirene kadar son kitabın en azından yazılmış olmasını istiyorum. Çevrilmese, hatta basılmasa bile olur. Yeter ki Martin o son noktayı koyduğunu duyursun. 

...

Siz Kralların Çarpışması'nı okudunuz mu?

Hakkında neler düşünüyorsunuz?

Benimle paylaşın!