Coraline / Neil Gaiman | Kitap Yorumu


CORALINE

Yazarı : Neil Gaiman

Yayım Yılı : 2002

Türü : Fantastik

Puanım : 4/5


"You really don't understand, do you?" she said. "I don't want whatever I want. Nobody does. Not really. What kind of fun would it be if I just got everything I ever wanted."

Coraline, Odd and the Frost Giants'dan hemen sonra başladığım bir kitap oldu. Bir dakika bile beklemedim kitabı okumak için, garip bir andı benim için. 

Yıllar yıllar önce Coraline'ın uyarlamasını izlemeye çalışmıştım ama sıkılıp kapattığımı hatırlıyorum. Animasyonlarını sevmemiştim sanırım, hala da aynı fikirdeyim. 

Tabii o zamanlar kitap uyarlaması olduğundan, hele hele Neil Gaiman'ın kitabının uyarlaması olduğundan haberim yoktu.

Yazarın kitaplarını okumaya başladığımda Coraline'ı da görmüş ve çok şaşırmıştım. İlk önce pek merak etmemiştim ama Gaiman'ın birkaç kitabını okuyunca Coraline'ın da bende pişmanlık yaratmayacağına kanaat getirdim. Haklıymışım. 




Kitabın konusu kısaca şöyle;

Coraline'ın annesi ve babası işleriyle meşgul ve ona karşı oldukça ilgisizdirler. Yeni taşındıkları evde Coraline kendisini yalnız hisseder ve oyalanacak hiçbir şey bulamaz. Evi keşfetmeye çıktığında arkasında tuğlalar olan, hiçbir yere açılmayan bir kapı bulur. Fakat bir gün o kapıyı açtığında uzun, karanlık bir koridorla karşılaşır. Koridorun sonundaysa oldukça ilginç bir dünya onu beklemektedir. 

Aslında öykü oldukça tüyler ürperticiydi. Coraline gerçekten çok cesur ve gözü pek bir karakterdi bana göre. 

Anne ve babasının ilgisizliği çok rahatsız ediciydi. Bir çocuk için bu durumun ne denli üzücü olduğunu tahmin edebiliyorum. Buna rağmen Coraline'ın ailesiyle olan diyaloğu hoşuma gitti. 

Kitabın sonu çok güzel bağlanmıştı. Ben "Böyle mi bitecek şimdi bu kitap?" modlarına girmişken hikaye devam etti, buna da ayrı bir sinir oldum. Niye uzatmış yazar diye kendi kendime söylendim ama hikayeye çok mantıklı bir son hazırlamış yazar. Sonunu gerçekten beğendim, hatta sonunu en çok beğendiğim Neil Gaiman kitabı bile olabilir Coraline. 



Verdiği mesaj da çok güzeldi: Ne istediğine dikkat et.

Aynı konu yazarın Yolun Sonundaki Okyanus kitabında da geçmişti ve bence gerçekten çok doğru bir ifade bu. İnsanlar bir şeyi çok istediklerini düşündüklerinde genelde bu şeyin sonuçlarını düşünmezler. Belki de elde etmek için ölüp bittiğimiz şeyler hiç de bizim hayrımıza olan şeyler değiller. Belki de çok büyük bir felaketle sonuçlanacaklar. 

O yüzden bence bir şeyi delicesine istemek çok da sağlıklı bir davranış değil. Her şeye sahip olmak demek aslına bakarsanız hayatta hiçbir amacınızın olmaması demek bir açıdan. 

Bu yüzden ne istediğine gerçekten de dikkat etmeli insan. 



Kitabın sonunda yazarın kitabı yazma hikayesi vardı ve bu kısım da çok hoşuma gitti. Coraline isminin nereden çıktığı çok ilginç mesela. Yazar Caroline yazmaya niyetlenip harfleri yanlış yazınca ortaya çıkmış bir isim Coraline. Sonradan fark etmiş ki aslında böyle bir isim var ama artık kullanılmıyor. Kitabı okurken merak ettiğim bir şeydi bu aslında. Neden Caroline değil de söylemek için kırk takla attığım Coraline. :D

Ayrıca bu sondaki kısımdan öğrendim ki yazar küçüklüğünde bu hikayedeki gibi bir kapıyla karşılaşmış. Yaşadığı evde tıpkı Coraline'ın bulduğu gibi bir kapı varmış ve diğer tarafı duvarmış. 

Yolun Sonundaki Okyanus kitabı ile ilgili olan bir röportajında da yazar o kitaptaki gölün de çocukluğundan hatırladığı bir yer olduğunu söylemişti. Yolun sonundaki evde yaşayan bir aile olduğunu ve bu aile hakkında hayaller kurduğundan bahsetmişti. 

Neil Gaiman'ın bu şekilde çocukluğundan alıp süslediği hikayeler yazması çok hoş değil mi? Her hikayesinin içinde kendisinden bir parçası var yani aslında. 




Kitabın başında şöyle bir şey yazıyor;

I started this for Holly ( Bu kitaba Holly için başladım )

I finished it fot Maddy ( Maddy için bitirdim. )

Bunun hikayesini de öğrendim ve yazar hakkında böyle kişisel şeyler öğrendikçe daha da seviyorum kendisini açıkçası. 

Kitabı yazmaya kızı Holly için başlar Gaiman ama araya bir şeyler girer ve birkaç sayfadan öteye gidemez hikaye. Yıllar sonra kitabı yazmaya devam etmek istediğindeyse kızı Holly artık büyümüştür ve küçük kızı Maddy, Gaiman'ın hikayeyi yazmaya başladığında Holly'nin olduğu yaşlardadır. Böylece büyük kızı Holly için yazmaya başladığı Coraline'ı, küçük kızı Maddy için bitirmiş olur.

... 

Coraline, Gaiman'ın en uzun sürede yazdığı ve en ilginç kitabı. Dahası yazmış olmaktan en çok gurur duyduğu kitap. 

Türü seviyorsanız, hiç beklemeden okumanız gerekiyor bence. Ayrıca kitabın "Koralin ve Gizli Dünya" isimli Türkçe baskısı da mevcut. 

Kısacası öyle ya da böyle, gidin hemen okuyun!





...

Siz Coraline'ı okudunuz mu?

Hakkında neler düşünüyorsunuz?

Benimle paylaşın!






Yorum Gönder

0 Yorumlar